Te lui
De hond, nog wel een kleine dreutel deponeert
zijn wel doorwrochte keutel in het groene gras,
zo heel erg nat van de bui.
Zijn baas, van aard heel lui vangt die niet op
Op slechts enkele meters afstand staat een
poepbak nutteloos te wezen omdat hij niet zág
en vond.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-11-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Te lui’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.