woef
naamloze zwerfhond
heft zijn poot
hij wil zijn onbekenden
zeggen dat hij er nog is
en dat dit ook zijn route is
hij is met de tijd heel leep
en bang geworden
voor dieren op twee poten
met hun witte jassen
en hun netten
die hebben nooit
goeds in de zin
vangt hij hun geur
dan gaat hij lopen
zijn ongewassen snuit
is vuil door het scharrelen
in vuilniszakken
maar hij is vrij
en kan het doen
met iedere gelegenheid
die voorbijloopt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-04-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘woef’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.