Druilerig gedruip
Het voortdurend druilerig gedruip van regen
in menige plas... Somber, nat en donker,
natter dan nat dat het was
Geen mens te bekennen, behoudens een
enkele hond Een groot deel van de bewoners
draait zich in bed weer eens behaaglijk rond
De wereld van een troosteloosheid, maar
weinig kan daar tegenop Nog luierend in bed
al stil verlangend naar een eerste koffiemok
De korte douche wel dan verfrissend, de radio
speelt tóp
In de verte peuren wat vogels in al te hoog
gegroeid gras Waarempel dat het wat oplicht,
wat zo heel dringend van node was.
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-11-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Druilerig gedruip’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.