Eindelijk, íjs!
Haar kort geknipte koppie dat ik in de zon zag
Wél wat bevroren oren, haar hondje dat mij
ook wel mag
Menigeen begeeft zich niet op glad ijs; het vroor
onwijs! Nu daardoor witte straten en bomen
Voetgangers zijn er niet veel, vallen is lastig te
voorkomen
Elders in ons land meet men de ijsdikte... Zou het
eindelijk heus?
Een georganiseerde schaatstocht, wie betoont zich
een reus?
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eindelijk, íjs!’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.