Sneeuw smelt langzaam

Dakoyria

Een grijzig-witte wereld straalt me tegemoet
Er is bar weinig aan kleur dat wat opvrolijken
doet
Een enkele verkeerspaal zie ik in nadrukkelijk
geel Straatnaambordjes tonen zich in licht-
blauw met wit maar bieden verder niet veel.

De natuur heeft bedekt met sneeuw en die is
smeltend Eventjes nog ongerept, ik hoor nog
geen kindergeschreeuw
Láng duurt deze wittigheid niet, er vormen zich
plassen al meer... Het doet me verdriet.

Kijken doe ik nog wel mijn ogen uit, zelfs de rode
bessen zijn nog wat bedekt Geen vogeltje al dat
fluit Het is rustig nog wel in de natuur
Een auto rijdt hier nog niet op dit heel vroege uur.

Dakoyria, 2017.