Mist

Dakoyria

Vaag zie ik de contouren van de nog jonge bomen
Mist heeft hen aan het zicht onttrokken en nu kan
ik slechts dromen van hun verschijningsvorm.

Op de voorgrond staan half uitgevallen struikjes nog
wat overeind, niet voor lang als de stormwind
ze daarvan straks venijnig bevrijdt.

Aan aandacht kom ik tekort want ik vind de sfeer toch
best wel mooi; zo grijzig volop met herfstig blad tevens,
in zijn kleurentooi.

Mijn vingers voel ik jéuken om dit alles vereeuwigen
te gaan. Te lang zal ik maar niet wachten voordat dit
alles niet meer kan bestaan...

Dakoyria, 2016.