Na hun godvergeten zijn
het is de regen
die me parten speelt
ze drupt in regelmaat
al mijn gedachten stuk
haar monotone vallen
schept toch een paradijs
voel woestijnen weer bevallen
na hun godvergeten zijn
juich de bloemen toe
in een voortvarend bloeien
droom de rijke oogst voordat
de droogte hen zal snoeien
hier miezert het
in somberheid en nostalgie
ja ik ben nat en wens
mijn medemens geen regenallergie
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Na hun godvergeten zijn’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.