Spelbreker

Dora

Hij plenst domweg neer
op die ene plek ontneemt hij
zomaar ongevraagd mijn zicht
die zoekt naar veilig verschiet.

Al veeg ik hardhandig weg
hij keert steeds spottend weer
richt genadeloos zijn metrailleur
op voorspelbare tegenstanders.

Omhuld in een natte sluier
afgesloten van heldere hemel
hoor ik slechts het zwiepen
van wissers op mijn ruiten
en sta onverbiddelijk in de file.