INLOGGEN
«»

Oma wel, maar zij niet!

Er zijn van die mensen... voor altijd op mijn
netvlies gebrand
Voorvallen van jaren geleden, hardnekkig
in mijn geheugen geplant
Mijn oma, heel hoogbejaard en tamelijk
ziek met andere vrouwen op zaal

Zij redde het op haar sloffen, opnieuw
ingesteld op andere medicatie Wat een
gedoe allemaal!
En tevens daar een nog jonge vrouw,
met mooie lange blonde lokken en een
intens bleek gezicht met holle ogen

Sterk afgevallen, maar eens zo mooi
geweest...
Haar dunne, elegante nachtpon omlijstte
haar en gaf nog meer de indruk van een
buitenaards wezen
Wel werd volkomen aards een licht gordijn
deels dicht geschoven...

Een volgende keer, toen ik opnieuw voor
oma kwam, al dik negentig en naar huis
mogen was de jonge vrouw inmiddels
gestorven
Afgevoerd was zij, ik kende haar dan wel
niet, maar zelfs heden ten dage, blijft zij
me nog steeds bij

Het niet eens mogen sterven in privacy...
Vreemde ogen die veel teveel zien
Zo ging het nog in die tijd
Een angstbeeld dat mij tergt, toch veranderd
wel sindsdien?

Dakoyria, 2020.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-09-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Oma wel, maar zij niet!’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.