Het valt niet altijd mee...
'In korte tijd flink ouder geworden' bedenk ik met
enige spijt
Nou ja, die bijna volkomen grijze haardos wil ik
toch liever niet kwijt
Rimpels nemen nu meer dan zichtbaar toe en ik
lijk wel chronisch chagrijnig...
Een bezem door mijn huidige kleding lijkt niet verkeerd
Jarenlange kleuren tonen niet meer, in een kritische
oogopslag geconstateerd
Heel geregeld ben je zomaar aan een onverwacht dutje
toe
Nu er opeens zoveel vertrouwds is weggevallen, mag je
niet eens meer zo een overheerlijke bonbon
Laat staan teveel aan koffie, een wijntje waar je maar niet
meer aan begon
Matigheid in alles luidt nu vrijwel de slotsom; wel erg
graag heel veel bewegen!
Helaas zit 'de boel' nogal stevig op slot Hoe kon men dan
dit in vredesnaam bedenken nu je zo overduidelijk ouder
wordt?
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het valt niet altijd mee...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.