Rood verbrand
Wat mij toendertijd toch bezielde.....
Mijn lijf al te snel knalrood verbrand
Na een lange fietstocht in een
beschutte duinpan beland
De gékte van die tijd om vlug veel
mooier te willen zijn
De vellen huid hingen er later zomaar
bij... en deden ook nog eens erge pijn!
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rood verbrand’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.