INLOGGEN
«»

Rood verbrand

Wat mij toendertijd toch bezielde.....
Mijn lijf al te snel knalrood verbrand
Na een lange fietstocht in een
beschutte duinpan beland

De gékte van die tijd om vlug veel
mooier te willen zijn
De vellen huid hingen er later zomaar
bij... en deden ook nog eens erge pijn!

Dakoyria, 2018.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rood verbrand’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.