INLOGGEN
«»

LICHAAMSTAAL EN GEEN LICHAAM VAN STAAL

Ik weet niet waar het precies aan ligt
Maar ik heb een nogal lenig gezicht
Een gezicht waarop niet altijd te lezen staat
Hoe het diep vanbinnen met me gaat
Niet dat het iemand wat interesseert
Een ‘hoe is het?’ is vaak geboetseerd of geforceerd
De meeste mensen die onze wereld bevolken
Zien veel liever de zon dan wolken
Zien veel liever een lach dan een traan
Liever vlug doorgaan dan even stil te staan
Bij hoe een ander zich nu werkelijk voelt
Ook al is hun ‘hoe is het?’ misschien goedbedoeld
Ik vind het ondermaats
Schaam me in hun plaats
Daarom verrek ik het om mijn gezicht in de juiste plooi te leggen
Het kan hun ook niet verrekken wat ik zal zeggen
Mijn lichaamstaal hoeft niet met mijn woorden overeen te stemmen
Ik hoef daarom ook helemaal niet te handremmen
Laatst weende ik toen ik zei dat het prima met me ging
Hij vond het niet eens een vreemde mededeling
‘En met jou, klootzak?’ zei ik, zodat hij het goed kon horen
Gelukkig viel ook dat in dovemansoren
Van angst stonden er in mijn onderbroek wel meteen remsporen

------

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Danny Vandenberk
Actief sinds: 02-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘LICHAAMSTAAL EN GEEN LICHAAM VAN STAAL’ van Danny Vandenberk zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.