Een ezelsbruggetje

Willem Bernardus Tijssen

Een ezelsbruggetje verbindt iemand
even met die kennisbron, die tijdelijk
weggewist lijkt uit wat eens geweten werd.
Dat veilig in het brein werd opgeslagen zonder
een blokkade of enige vorm van fysiek verzet.
Een spellingsregel of een wiskundestelling;
een naam van een bekende waar zwarte gaten in
geslagen zijn. Een denker, een studiebol,
een gebruiker van een gemiddeld verstand;
wat kunnen deze mensen zich ongelukkig voelen
als al die verworven kennis ergens boven in de
vergetelheid lijkt te zijn beland. Dan kan als blijkt
dat vergeten tot niet meer weten is geworden, soms
een ezelsbruggetje de redder zijn uit de brand.

Het kofschip; of wanneer te spellen met een
'd' of een 't'; een lange 'ij' van het lijden, die anders
dan het leiden van de korte 'ei' ons koppig terug-
voert over het bruggetje naar het weer benijden,
dat we weer weten door die ezelsoren in die
grijze hersenbrij.




Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)

Informatie bij het gedicht

Schrijver: Willem B. Tijssen

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een ezelsbruggetje’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.