«»
Een rimpeltje rond de ogen,
maar dat zie ik niet.
Die ogen zijn voor mij nog perfect en
flikkeren van pret.
Een rimpeltje rond de mond,
maar dat zie ik niet.
Want het zijn nog altijd dezelfde
lachende lippen als voorheen.
Een vals gebit,
maar dat zie ik niet.
Voor mij heb je nog mooie gave tanden
en een schitterende glimlach.
Uw haar wordt grijs,
maar dat zie ik niet.
Voor mij is het nog altijd mijn lievelingskleur
en het is nog even zacht
Uw lijn is niet meer zo slank,
maar dat zie ik niet.
Voor mij, ben je de mooie vrouw
waarvan ik vlinders in mijn buik kreeg.
Zo recht kan je niet meer lopen,
maar dat zie ik niet.
Ik ben het gewoon dat je
wat ondersteuning nodig heeft.
Uw handen beven,
maar dat zie ik niet.
Want je hebt nog altijd die ranke vingers,
waar je lieflijk over mijn wangen wreef.
Voor mij blijft ge mijn allermooiste.
Voor mij blijft ge mijn allerliefste.
Voor mij blijft ge mijn vrouw.
Tot wij van elkaar afscheid moeten nemen.
En dan nog zal ik weer verlangen,
naar je ogen, je huid en je lieflijk hart.
Ik zal verlangen, dat ik naar jou mag komen
en je weer in mijn armen kan houden zoals voordien.
Claire Vanfleteren ©
oud worden
Oud wordenEen rimpeltje rond de ogen,
maar dat zie ik niet.
Die ogen zijn voor mij nog perfect en
flikkeren van pret.
Een rimpeltje rond de mond,
maar dat zie ik niet.
Want het zijn nog altijd dezelfde
lachende lippen als voorheen.
Een vals gebit,
maar dat zie ik niet.
Voor mij heb je nog mooie gave tanden
en een schitterende glimlach.
Uw haar wordt grijs,
maar dat zie ik niet.
Voor mij is het nog altijd mijn lievelingskleur
en het is nog even zacht
Uw lijn is niet meer zo slank,
maar dat zie ik niet.
Voor mij, ben je de mooie vrouw
waarvan ik vlinders in mijn buik kreeg.
Zo recht kan je niet meer lopen,
maar dat zie ik niet.
Ik ben het gewoon dat je
wat ondersteuning nodig heeft.
Uw handen beven,
maar dat zie ik niet.
Want je hebt nog altijd die ranke vingers,
waar je lieflijk over mijn wangen wreef.
Voor mij blijft ge mijn allermooiste.
Voor mij blijft ge mijn allerliefste.
Voor mij blijft ge mijn vrouw.
Tot wij van elkaar afscheid moeten nemen.
En dan nog zal ik weer verlangen,
naar je ogen, je huid en je lieflijk hart.
Ik zal verlangen, dat ik naar jou mag komen
en je weer in mijn armen kan houden zoals voordien.
Claire Vanfleteren ©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Claire VanfleterenActief sinds: 11-01-2014Informatie bij het gedicht:
Dat is nog een 2 de gedicht over ouder worden Auteursrechten
Op dit gedicht ‘oud worden’ van Claire Vanfleteren zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over het lichaam
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Vlinderkind
- Het menselijk lichaam.
- Een blij gezicht te zien
- Keihard
- LICHAAMSTAAL EN GEEN...
- Een levend boek.