voor de vrouw in jou

wil melker

waarom vlucht je
voor de vrouw in jou
ontloop je koesterende blikken
omdat de heimelijke vragen
je op dit moment niet schikken
na het jarenlange stikken
in verdragen van elkaar

complimenten en geschenken
hadden slechts een doel
ze waren niet voor jou
bezit werd je, zijn vrouw
geen oog meer voor je eigenheid
het kleine leven onder zijn gelijk

je bent herboren in het licht
dat ogen richt op zachte kanten
open je en laat je vrouwzijn
bloeien schoonheid is geen
droom je mag nu eindelijk
vanuit jezelf gaan groeien