INLOGGEN
«»

daag maar uit

ik wil met pijn
je raken, de diepste
passie in je smaken

daag maar uit
met harde ogen
zachtheid is gedogen

ik zal je breken
zodat je eigen jeugd
zich in gevoel kan wreken

voor de hardheid
die is aangedaan toen
ze jou alleen liet staan

eindelijk de kern voelen
die ongeraakt bleef woelen
dan je overgeven aan genot

ik laat je wonden
voelen van de scherven
die de jaren je deed erven

ik zal je tot het uiterste
met pijn gaan strelen, dan
helen in het samen bloeden

verloren tijd vergoeden
kan ik niet, je nieuwe openheid
geeft alle vrijheid aan je eigen lijf

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘daag maar uit’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.