«»
in het laatste leven, warme druppels
hout spaanderen om zijn doffe tooi, de glans
raakt versteend in het tij wanneer mijn Wad
warme wateren weent
nog tekent zijn adem fragmenten
van het gevecht op het plasticglazen raam
het is moedig om het hart te bevrijden van
de roep om hulp, er klinkt een zacht gesnik
als ik hem zachtjes aai
was het sterven vluchtig dan zou ik het
bevriezen in mijn hand, het begraven in de
oksels van de klei ….
hij ligt dood te gaan
stil ligt het bewegen roerloosin het laatste leven, warme druppels
hout spaanderen om zijn doffe tooi, de glans
raakt versteend in het tij wanneer mijn Wad
warme wateren weent
nog tekent zijn adem fragmenten
van het gevecht op het plasticglazen raam
het is moedig om het hart te bevrijden van
de roep om hulp, er klinkt een zacht gesnik
als ik hem zachtjes aai
was het sterven vluchtig dan zou ik het
bevriezen in mijn hand, het begraven in de
oksels van de klei ….
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 17-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘hij ligt dood te gaan’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over het lichaam
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Vlinderkind
- Het menselijk lichaam.
- Een blij gezicht te zien
- Keihard
- LICHAAMSTAAL EN GEEN...
- Een levend boek.