INLOGGEN
«»

WITTE WENTELKNOKEN

Denkend aan Holland zie ik
gewiekte zerken lucht vermalen
lijkwit en met trage zwieren
in slagordes stram en ongenood
oneindig laagland sieren

wien Neêrlands bloed nog vloeit
door d’aderen als brede stromen
in prachtvol landschapsdrama
hij kent de stille schoonheid
van een Hollands panorama

waar de groene top der natie
gespeend van ethisch normbesef
het grazig groene land verrijkt
met opgestoken middelvingers
als zonnegloed het land bestrijkt

uren, dagen, maanden, jaren
het beeld voor eeuwig aangetast
de witte wentelknoken blijken
bestendig tot het eind der tijden
onverwoestbaar als de dijken.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 25-01-2022

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Joop Hagen
Actief sinds: 15-07-2021 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘WITTE WENTELKNOKEN’ van Joop Hagen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.