Vijf voor twaalf
Geen perspectieven resten ons om de tijd te beiden
hoe langer we toeven en aarzelen
zoveel te meer zullen volgende generaties lijden
de aarde die we kennen gaan we kwijtspelen
de wereld zoals we hem kennen, die aardkluit
heeft last van aamborstigheid en hoest
last van haar binnenste en ze boert tsunami's uit
interne bevingen maken haar soms woest
opdat ons nageslacht vrij zal kunnen ademen
moet men oplossingen vinden om het klimaat te beheersen
zal men naar onpeilbare diepten moeten vademen
zodat waters en zeeën ons niet zullen overheersen
lange gretige vingers van industriereuzen
moeten inhaligheid nalaten, en de vervuiling indijken
naar één kant moeten ze wijzen met hun neuzen
ten bate van iedereen, zowel armen en rijken.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vijf voor twaalf’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.