blauwbaard
een trommelvlies
het spoort over de grote trom
ze laten sleutels
op platte wegen
maar toch klinkt het gebrom
in Blauwbaards huis
zochten we naar verborgen kamers
we wilden alles weten
maar staan met lege handen
als erflaters laten we chaos
er is geen voetspoor over
om in te lopen
alle gangen eindigen
voor blinde vlekken
de zon schijnt over alle maten
we wenden onze ogen af
het is ondraaglijk licht
we staan stil
als een bos vol blaren
het is windstil
we wachten op zijn daden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘blauwbaard’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.