de gekte van de wereld

scribarevoxtotale

De gekte van de wereld,
het zit allemaal in de
verschijnselen.
Natuurlijke bronnen boren zij aan.
Gedolven wordt de aarde.
Leeggezogen tot de laatste druppel.
Dor en verlaten liggen de vlakten.
Geplukt zijn de bloemen.
Waterig scheidt de lucht
strak het water.
De rotsen gekerstend tot het bittere,
aftands en grotesk.
De wind der vergetelheid zoekt
herkenning.
In de verre einder gloeit de zon,
vurig afgetekend tegen de hemel.