Wegdromend
Ik sluit mijn ogen
Om met beî mijn handen
Je borsten te voelen,
Je zoete kussen te proeven,
Wegdromend met jou
In d’euforie van de liefde,
Voerend naar d’hoogste toppen
Van het aards zijn,
Over hemelse paden,
Gedragen op d’ijle wolken
Van louter geluk.
De vervoering ik in verkeer,
Geeft mij vleugels,
In het zijn achter mijn ogen.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-01-2025
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Wegdromend' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.