De man zonder talent

Vincent Oostrijck

DE MAN ZONDER TALENT

Hij was een man zonder talent
Hij was nergens goed in
Sommigen beweerden dan
Wellicht uit medelijden
Dat dat op zich ook een talent was
Om nul talenten te hebben
Maar dat vond hij maar onzin
Dat wees hij van de hand

Nee, talenten had hij niet
En dat vond hij best
Het was trouwens niet zo
Dat hij overal slecht in was
Hij was nergens goed in
Dat was een nuanceverschil

Winnen deed hij zelden
Soms dreigde hij te winnen
Bij een of ander spel ofzo
De zege ontglipte hem dan alsnog
Alsof het universum schrok
En uit balans dreigde te raken
Wanneer hij zou winnen
Tegen hem samenspande
Om de orde zo weer te herstellen

Alles went op den duur
Dat cliché berust op waarheid
Je moet je lot accepteren
En gewoon rustig verdergaan

Talent was niet noodzakelijk
Om gelukkig te kunnen zijn
Althans niet voor hem
U mag er anders over denken