Beklagenswaardig?

Dakoyria

Zo vaak wel is er door beroepsjongens zomaar
vanuit gegaan dat ik maar een beklagenswaardig
schepsel ben, namelijk zo ver wonend bij de grote
stad vandaan

Maar ik voelde me zalig, zo heerlijk onbelemmerd
in de polder fietsen kunnen gaan...
De wild bloeiende bloemen, diverse vogels, kikkers
die je volop hoorde

Koeien die peinzend aan het herkauwen slaan
Witte, heel smalle ophaalbruggetjes, een fraai
licht getint kerkje in de verte
Dromerige dorpjes, zo heel jong nog hield ik er
al van

Er alleen opuit gaand, de vrijheid die je ervaarde
Niets, maar dan ook totaal niets in de stad die
deze belevenissen in de verste verte kan evenaren.

Dakoyria, 2020.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-07-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Beklagenswaardig?’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.