«»
Ik wachtte op de metro
Het perron was weliswaar verlicht
Maar om me heen was alles donker
De avond was reeds lang gevallen
Hun raam lichtte op
Als een magisch televisiescherm
Dat de beklemmende duisternis
Een beetje deed wijken
Ik zag ze toen dansen
Een ouder echtpaar
Vast al een heel leven samen
Bedacht ik me ter plekke
Het was een liefdevolle dans
Waarschijnlijk een wals
Ze walsten door de woonkamer
In volmaakte harmonie
Ze dansten zo energiek
Alsof ze nog bijna jong waren
In plaats van stokoud
Ze waren volledig samen
Voor mijn ontroerde ogen
Vielen de jaren van hen af
Als schellen van de ogen
Ze dansten overal doorheen
Door de pijn en het verdriet
De ruzies die er waren
De ziekte en de ouderdom
Door alles wat kwam en ging
Ze walsten met een hartstocht
Alsof hun leven ervan afhing
En achteraf denk ik
Dat dat misschien ook zo was
Ik heb hen daarna nooit meer gezien
Hoewel ik nog vele malen
Op dat perron stond te wachten
Het raam lichtte niet meer op
Misschien was het hun laatste dans
Waarvan ik mocht getuigen
Hun adieu, tot ziens en vaarwel
Aan dit aardse leven
Waar ze nu ook dansen
Wellicht in het hiernamaals
Ik wens ze alle goeds
En uit de grond van mijn hart :
Bedankt voor de dans
Bedankt voor de dans
BEDANKT VOOR DE DANSIk wachtte op de metro
Het perron was weliswaar verlicht
Maar om me heen was alles donker
De avond was reeds lang gevallen
Hun raam lichtte op
Als een magisch televisiescherm
Dat de beklemmende duisternis
Een beetje deed wijken
Ik zag ze toen dansen
Een ouder echtpaar
Vast al een heel leven samen
Bedacht ik me ter plekke
Het was een liefdevolle dans
Waarschijnlijk een wals
Ze walsten door de woonkamer
In volmaakte harmonie
Ze dansten zo energiek
Alsof ze nog bijna jong waren
In plaats van stokoud
Ze waren volledig samen
Voor mijn ontroerde ogen
Vielen de jaren van hen af
Als schellen van de ogen
Ze dansten overal doorheen
Door de pijn en het verdriet
De ruzies die er waren
De ziekte en de ouderdom
Door alles wat kwam en ging
Ze walsten met een hartstocht
Alsof hun leven ervan afhing
En achteraf denk ik
Dat dat misschien ook zo was
Ik heb hen daarna nooit meer gezien
Hoewel ik nog vele malen
Op dat perron stond te wachten
Het raam lichtte niet meer op
Misschien was het hun laatste dans
Waarvan ik mocht getuigen
Hun adieu, tot ziens en vaarwel
Aan dit aardse leven
Waar ze nu ook dansen
Wellicht in het hiernamaals
Ik wens ze alle goeds
En uit de grond van mijn hart :
Bedankt voor de dans
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-02-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bedankt voor de dans ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over geluk
Nieuwste gedichten
- [ Geluk (6) ]
- [ Rijkdom biedt alles ]
- [ Druk ]
- [ Mini-geluk ]
- Het vroeg maar zo weinig...
- De weg naar geluk