INLOGGEN
«»

Nachttrein

NACHTTREIN

Ze vliegen door de nacht
De regen klettert
Tegen het raam van de trein
Waar zijn wang tegen rust

Hij is moe en slaperig
Terwijl hij doezelt
Tussen slapen en wakker zijn
Trekt de stad aan hem voorbij

De stad in de nacht :

De stedelijke wildernis
De vervallen flatgebouwen
De winkels in neon licht
De verlaten industrieterreinen
De rokende fabrieken

En tussen dit alles :

Het domein van de nacht
De totale duisternis
Het grote niets

Schitterend
Rustgevend
Onheilspellend
Beangstigend

Hij is te moe
Om diep te denken
Om diep te voelen

Hij is rustig
Warm
Geborgen

Hij trekt zijn Japanse muts
Zo zwart als de nacht
Tot bijna over zijn ogen
Zijn blik op de stad gericht

De slaap heeft het laatste woord
En onttrekt de stad aan zijn blik
De nacht houdt hem teder vast

Bij het eerste ochtendlicht
Neemt de nacht afscheid
En laat de slaap hem rustig gaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-12-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nachttrein ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.