Nachttrein
NACHTTREIN
Ze vliegen door de nacht
De regen klettert
Tegen het raam van de trein
Waar zijn wang tegen rust
Hij is moe en slaperig
Terwijl hij doezelt
Tussen slapen en wakker zijn
Trekt de stad aan hem voorbij
De stad in de nacht :
De stedelijke wildernis
De vervallen flatgebouwen
De winkels in neon licht
De verlaten industrieterreinen
De rokende fabrieken
En tussen dit alles :
Het domein van de nacht
De totale duisternis
Het grote niets
Schitterend
Rustgevend
Onheilspellend
Beangstigend
Hij is te moe
Om diep te denken
Om diep te voelen
Hij is rustig
Warm
Geborgen
Hij trekt zijn Japanse muts
Zo zwart als de nacht
Tot bijna over zijn ogen
Zijn blik op de stad gericht
De slaap heeft het laatste woord
En onttrekt de stad aan zijn blik
De nacht houdt hem teder vast
Bij het eerste ochtendlicht
Neemt de nacht afscheid
En laat de slaap hem rustig gaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-12-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nachttrein ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.