Het psychotherapeutisch centrum
HET PSYCHOTHERAPEUTISCH CENTRUM
Ik verbleef ooit een half jaar
In een psychotherapeutisch centrum
Dat in een dorpje stond
Ergens in Noord-Brabant
Ik zat er in in een groep
We woonden in een grote villa
Op een rustiek terrein met veel groen
Grindpaden en hoge bomen
Vroeger noemde men dit
Een gekkenhuis
Maar nu kwam je daar
Om jezelf terug te vinden
We waren allemaal stuk voor stuk
Behoorlijk van het padje
Ieder van ons was in zijn leven vastgelopen
En kon niet meer voor of achteruit
Ik leefde er in een bonte groep individuen
We moesten alles samen doen
Van de therapieën tot aan de afwas
En privacy had je niet
De mensen uit mijn groep
Waren allemaal hoger opgeleid
En allemaal waren we
Chronisch terneergeslagen
Zo woonde ik
Met een afgestudeerde psychologe
Die toen ze bij de GGZ ging werken
Zelf in de war was geraakt
Er was een psychiatrisch verpleegkundige
Die niet zo goed meer wist
Hoe ze voor zichzelf kon zorgen
Een medewerker van een reisorganisatie
Die zijn levensreis niet meer zag zitten
Was aan het eind van zijn Latijn
Er was zelfs een professionele clown
Die zo somber was geworden
Dat hij niet meer lachen kon
En ik was er ook
Ik was een gemankeerde econoom
Die niet van het zakenleven hield
Samen probeerden we
Weer iets van onze levens te maken
De een slaagde daar beter in dan de ander
Ik deed het wel aardig
Maar ik moest eerst nog dieper vallen
Voor ik de weg omhoog weer vond
En nu het klimmen is begonnen
Geniet ik eindelijk weer van de reis
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het psychotherapeutisch centrum’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.