Bezoekers
Bezoekers
Er werd aan mijn deur gebeld
Ik deed open
Daar stond de dood
Hij zei:
"Ik kom je halen"
Ik zei:
"Ik dacht het niet
Opgedonderd"
Ik gaf hem een trap tussen zijn ogen
En ik smeet de deur weer dicht
Er werd weer aan mijn deur gebeld
Ik deed open
Daar stond de eenzaamheid
Hij zei:
"Ik ben teruggekomen
Terug van weggeweest"
Ik zei:
"Fijn voor jou
Maar ik heb je niet meer nodig"
Ik smeet de deur weer dicht
Er werd opnieuw aan mijn deur gebeld
Ik deed open
Daar stond de angst
Hij zei:
"Ben je me soms vergeten ?
Ben je vergeten wie ik ben ?"
Ik zei:
"Ik weet het nog als de dag van gisteren
Maar ik wil je niet meer in mijn leven
Ik kan heel goed leven zonder jou"
Ik smeet de deur weer dicht
Want opgeruimd staat netjes
Toen werd er nog een keer aangebeld
Het was vandaag een drukte van belang
Ik deed maar weer eens open
Het was de liefde
Ze zei:
"Mag ik weer naar binnen ?
In je huis en in je leven ?"
Ik zei:
"Heel graag ja
Maar beloof me wel
Dat je nu eens lief zult zijn voor mij
Dan laat ik je weer binnen"
Zo gezegd, zo gedaan
Dit was het begin
Van de rest van mijn leven
Soms is het leven een kwestie
Van de juiste mensen binnen te halen
En de anderen gewoon buiten te laten staan
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-09-2018
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
© Op dit gedicht 'Bezoekers' van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.