Een frisse bos witte bloemen
Ik heb voor mezelf maar een bos bloemen gekocht
op superlange stelen
Witte bloemen daaraan vast gegroeid kijken me
aan; zij zijn met heel velen
Dit biedt een waardige tegenhanger voor de gelig
dorre treurnis daarbuiten
Heel veel bloeiends laat het nu afweten, naar
genieten kun je verder fluiten...
De ruiker binnen lust ook wel een flinke slok
In tamelijk korte tijd slinkt nogal het water,
in centimeters gemeten bijna al óp!
Ik troost me maar met de helder witte kleur
Buiten sterft teveel al af, wat een malheur
Door een chronisch tekort aan regenval
al een vroegtijdige herfst moeten beleven
Erger nog: menige boom of struik redt het
domweg niet, ondanks wanhopig streven.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een frisse bos witte bloemen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.