AAN DE BLOEMENRIVIERA

Han Messie

Tijdens de vermoeiende reis
sluipt de zoete wens binnen
aan deze Zuidelijke kust
te leven van een hellingtuin
die welkome geur verspreidt
geld voor eenvoudig bestaan schenkt

bomen vol bloesem en vruchten'
geven voedzame schaduw
aan groente verlangend
met smaak gekauwd te worden
en menslievende bloemen
voor wenkende huizen bestemd

denkende handen en voeten
bewegen zich lustig
in de kleurige werkhof
waarvan gesmuld mag worden
zijn tevreden op hun kleine
druk begroeide wildernis
terwijl ogen uitzien
over de lichtblauwe zee
mee zweven met de wijdte
die steeds verandert
altijd zichzelf blijft
stilstaand voortdurend voortzeilt.