Oliebollen delen

Dakoyria

Zigzaggend door al dan niet smeltende sneeuw
zag ik hém en ik onderdrukte een geeuw
'Trek' veronderstelde ik De man bij de super zag
er wat sjofel uit Spelen deed hij even niet, geen
vertrouwd accordeongeluid.

In een impuls kocht ik twee verse oliebollen en
bood ook hem er een aan
Já, hij kende die en knikte blij voldaan...
Met handen en voeten probeerden wij te praten
Verontschuldigende woorden bracht hij uit,
dát kreeg ik wel in de gaten.

De bol vond hij lekker en een wat geld kreeg
hij nog als slotstuk
Onze wegen scheidden zich weer voor nu,
we kenden beiden even een sprankeltje geluk.

Dakoyria, 2017.