Nog eens kunnen spelen
Soms bekruipt me het kinderlijke gevoel nog eens
te stéppen... wat ik dan zoal bedoel
Of een keer zo een heerlijke trapwagen waaraan
ik me als meisje nooit heb mogen wagen.
Een willen inhalen door frustraties uit mijn kinder-
tijd? Dat denk ik eigenlijk niet, meer vanuit een
gevoel dat de tijd veel te snel voorbij glijdt.
Die gezegende kinderen, met hun huidige
speelgoed
Ik gun het hun van harte hoor, maar zélf mis ik
die zo heel vurige gloed...
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog eens kunnen spelen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.