Geen glimp van herkenning?

Dakoyria

Zij zette zich naast mij, op gepaste afstand
een alledaags gebeuren, wachtend op onze
beurt daar op het spreekuur
Er werd neutraal met "Goedemorgen"
gegroet en ik zag bij haar geen enkele blijk
van herkenning

Misschien wel domweg geen zin?
Maar mij bestormden talloze gevoelens:ééns
betrad ik haar computerlokaal waar zij toen
lesgaf... Maar die éne middag, voor mij DE
DAG stond voor altijd in mijn geheugen gegrift:
je werd namelijk door een keine Joodse vrouw

stevig omarmd en getroost. Beiden huilden en
jouw verhaal werd geloofd
Beiden slachtoffer, staand aan een andere kant
Ook ikzelf, deel uitmakend van het publiek,
ontroerde! Nu ben ik je tot een vreemde geworden,
zo heb je besloten

Heb ik mij toendertijd dan zó erg vergist, ten
onrechte tranen om je vergoten?

Dakoyria, 2022.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-08-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Geen glimp van herkenning?’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.