Geen glimp van herkenning?
Zij zette zich naast mij, op gepaste afstand
een alledaags gebeuren, wachtend op onze
beurt daar op het spreekuur
Er werd neutraal met "Goedemorgen"
gegroet en ik zag bij haar geen enkele blijk
van herkenning
Misschien wel domweg geen zin?
Maar mij bestormden talloze gevoelens:ééns
betrad ik haar computerlokaal waar zij toen
lesgaf... Maar die éne middag, voor mij DE
DAG stond voor altijd in mijn geheugen gegrift:
je werd namelijk door een keine Joodse vrouw
stevig omarmd en getroost. Beiden huilden en
jouw verhaal werd geloofd
Beiden slachtoffer, staand aan een andere kant
Ook ikzelf, deel uitmakend van het publiek,
ontroerde! Nu ben ik je tot een vreemde geworden,
zo heb je besloten
Heb ik mij toendertijd dan zó erg vergist, ten
onrechte tranen om je vergoten?
Dakoyria, 2022.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-08-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geen glimp van herkenning?’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.