Madagascar

Vincent Oostrijck

MADAGASCAR

Een iets te oude man
En een iets te jonge vrouw
Althans voor hem dan
Zitten samen wijn te drinken
Op een terras in Den Haag
Genaamd Haagse Bluf

Ze hebben elkaar net ontmoet
De man vertelt geanimeerd
Dat hij is gaan schatduiken
Voor de kust van Madagascar
De vrouw luistert aandachtig

Hij laat haar de foto's zien
Die hij daar heeft genomen
Van de zeilboot en de schatten
Als bewijs van zijn verhaal
Om alle twijfel weg te nemen

Schatduiken in Afrika
Daar waar de haaien zwemmen
En de zee verraderlijk is
Net als de piraten

Zelf vindt hij het niet zo bijzonder
Dit soort dingen doet hij regelmatig
Want zo is hij :

Onverschrokken
Avontuurlijk
En lekker nonchalant

De iets te jonge vrouw
Althans voor hem dan
Luistert en veinst
Oprechte interesse en bewondering :

Voor zijn spannende verhalen
Voor zijn spierballen
Voor zijn enorme masculiniteit

Om de zoveel seconden
Haalt ze haar hand door haar haren
En ze schudt dan met haar hoofd
Om haar bruine lokken te laten wapperen
Haar lippen zijn vochtig en enigzins getuit

Ze spelen het spel met verve
Ze weten hoe het moet
Dit is gesneden koek

Als de opwinding afneemt
Net zoals de wind die gaat liggen
Voor de kust van Madagascar
En de golven van verlangen
Weer teniet worden gedaan
Dan is het spel voorbij

De spelers wisselen van pion
Het spel is nooit voorbij
Niets blijft behouden
En alles en iedereen
Is gewoon inwisselbaar