INLOGGEN
«»

Toch laat zij een lacune...

Ik behandel haar immer met veel mededogen
Het antwoord daarop is, werkelijk ongelogen,
een misbruik van mijn tijd, geld en geringe
energie

Als ik net zoveel had meegemaakt als zij,
zou ik waarschijnlijk ook zo aan het
exploiteren slaan...
De wetenschap dat ik haar niet kan

veranderen Zover is mijn inzicht al wel
gegaan Wel zonder enige haat of rancune
moet ik in mijn eigen belang haar laten
gaan

Desondanks ervaar ik een zekere lacune!

Dakoyria, 2021

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-07-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Toch laat zij een lacune...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.