Onophoudelijk lachen...
Wat is dat toch voor een vertoning, dit
onophoudelijke gelach?
Voortdurend via de telefoon, terwijl je
elkaar niet eens zag!
Beider onvolprezen gevoel voor humor,
in scherpte nogal aanwezig.....
Het haalt de angel er wat uit; moeilijk-
heden waarmee we nochtans streden.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onophoudelijk lachen...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.