Het is jammer, maar helaas...
Zij belde opnieuw veel te vroeg aan
Ik raakte nu danig ontstemd
Elke dag al de klos en steeds in mijn
nachthemd
Zij kan slecht alleen zijn,dat is waar
Maar nu ben ik daar bodemloos mee
opgeknapt, werkelijk waar!
Subtiele opmerkingen helpen dan niet
Ik word steeds grover, tot mijn eigen
verdriet Ach, ik ken toch haar manco's?
Waarom niet dan meer tact?
Zeer waarschijnlijk door haar genegeerd
Ik die bijna opnieuw onvrijwillig zwicht.....
Zij druipt per saldo af met een meer dan
teleurgesteld gezicht.
Alleen moeten zijn voor haar een gewichtig
iets... Ik heb er niet altijd zin in, maar wie
een vinger geeft... mist straks een hand!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-10-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het is jammer, maar helaas...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.