Op jezelf leunen?

Dakoyria

Verveling ging haar al teveel dan tarten
Een bezoekje aan mij ging zij vlot toen
starten
Om 17.15 u. stond zij pontificaal voor
de deur
Tot haar spijt stelde ik haar hevig teleur

Het was immers bijna tijd om te gaan
eten? Was zij dat werkelijk dan vergeten?
En met nog een figuurlijke dreun sloot ik
de deur:

'Ik ben trouwens ook wat ziekjes'.....
Een andere keer heel mischien
Als je eerst geleerd hebt op jezelf te
leunen sindsdien?

Dakoyria, 2020.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-08-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Op jezelf leunen?’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.