De ware aard van mensen
Op straat voelt het al lenteachtig Ik groet een
paar buren op straat Geen gelegenheid voor
wat vertrouwde praat Corona maakt te
wantrouwend op den duur
Je voelt je verstoken van vriendschappelijke
aandacht die er toch altijd voor elkaar was...
Negatieve trekken worden steeds meer aan
gescherpt Je ziet eerst nu de ware aard pas
Een toonbeeld van fatsoen laten beschaafde
luitjes je nu glashard vallen
De allerslechtste eigenschappen grijpen hun
kans Nauwelijks kun je die frustratie harden.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-03-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De ware aard van mensen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.