Androgyn
Ze streek een kalme zachte adagio
over het snarenspel van zijn emoties
hij nam daarvan al huiverend noties
en zijn hart zinderde in dubio
weer wilde ze hem nu kluisteren
schalmen weerklonken in zijn geestesoor
over zijn vrijheid die hij weer verloor
haar slepende hartenpijn zou hem ontluisteren
in weerwil van alles hield ze nog van hem
staandevoets zou ze hem laken
en hartenkreten zou ze slaken
als hij haar nu verliet voor hem.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-01-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Androgyn’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.