Gesloten afdeling dementen

Dakoyria

Het leek bijna komisch, als het niet zo in en in
treurig was.....
Ik betrad voor de allereerste keer de gesloten
afdeling van een verpleeghuis

Heel voorzichtig sloot ik me aan bij vloekende
en tierende communicatie, voor mij volstrekt
nieuw
Door een vrouw werd een zachte knuffelpoes
liefdevol geaaid

Die heeft mij vrijwel meteen ingepakt door het
regelmatige "miauw"
Enig vond ik die maar ik beperkte me al gauw
tot die mevrouw die dacht dat haar rolstoel een
auto was.....

Dat rótding kreeg zij maar niet aan de praat
Niemand die eens wou helpen, terwijl een
winkel heel gauw sluiten gaat Ach ja
En dan de man waarvoor ik eigenlijk kwam,

mijn buurman sinds lange, lange jaren
Zij vrouw waarmee ik kwam, deed hem vrijwel
meteen opklaren
Begeleidende verpleegundigen, wat een vak!

Menigeen stak men geroutineerd in de zak
Bij het naar huis gaan wilde ik lachen én huilen
Voor geen prijs met deze arme zielen willen
ruilen.

Dakoyria, 2019.