De verdwenen horizon
DE VERDWENEN HORIZON
Hij zegt:
"Kijk, de horizon is weg
De stad is verdwenen
We moeten iets doen"
Maar hij wist niet wat
"Is er iets aan de einder
Een plek voor ons
Of zoiets
Of is dit wat het is ?"
Ze dachten erover na
Ze staarden naar het pad
Dat hiervandaan leidde
Er was tenminste nog een pad
Er was nog steeds een weg om in te slaan
Ze moesten binnenkort beslissen
Wat te doen
Wat te ondernemen
Nu het nog kon
Hij zei:
"Is dit een route
Naar destructie
Mechanische eenzaamheid
Of dagdagelijkse troosteloosheid ?
Of heel misschien
Een mogelijkheid op iets anders
Een route naar iets moois misschien ??"
Ze piekerden onophoudelijk
Het was overweldigend
Het had een verlammend effect
Ze besloten te blijven waar ze waren
"Morgen rusten we wat uit
In het weekend herpakken we ons
Volgende week kan het zomaar beginnen
Wie zal het zeggen
Maar misschien ook niet
Waarschijnlijker van niet"
Hierna werden er voorbereidingen getroffen
Om het avondeten te bereiden
Ze kookten hun maaltijd en aten het rustig op
Die avond werd er niet meer gesproken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De verdwenen horizon’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.