Pijn en verdriet
Haar verdriet was vrijwel tastbaar
Heel voorzichtig rolde een eerste traan
Zij was maar zo heel stilletjes;
kon ánders tamelijk kletsen gaan
Haar hele houding was er een van pijn
Zij moest dringend aan de morfine.....
Zou dát misschien een oplossing zijn?
Een groepsgenote zegt weliswaar rake
woorden: verdriet dat uiteindelijk tot
niets leidt
Ik zie de zieke verder ineen krimpen
Onuitgesproken voel je de ánderen
denken: Hoe dúrft ze, die rotmeid?
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-10-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pijn en verdriet’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.