Continuïteit missen
Wat ik soms zo pijnlijk kan missen,
is enige continuïteit in mijn bestaan
Mensen die ik járenlang gekend heb,
hoe toch is het hen vergaan?
Zij waren naar mij uiterst gastvrij:
ik mocht er vaak eten, soms ook wel
slapen
Niets dan leegte die me nu aan dreigt
te gapen
De kinderen daarvan leven allang niet
meer Wat is er van mijn speelmaatjes
geworden? Hun kleinkinderen dus...
Uit beeld dan wel evenzeer.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Continuïteit missen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.