Bezwijken

J'Elouise

Het is jammer hoe mensen bezwijken aan het gevoel van jaloezie.
Hoe vriendschappen echt konden lijken, maar eindigen met afgunst, en een hoop verdriet.

Het is jammer hoe mensen bezwijken, aan onzekerheid.
Gister waren ze nog rijk, vandaag zijn ze alles kwijt

Het is jammer hoe mensen, een tekortkoming aan zichzelf,
Altijd op andere projecteren
De volle laag, niet eens de helft

Het is jammer dat de meeste,
Niet leven om te laten leven.
Alleen maar met vingers wijzen, en andere de schuld geven.

Alle emoties die ze voelen, moet een ander onder lijden.
En ervan leren zullen ze niet, omdat ze nooit in de spiegel kijken.

Het is jammer dat de meeste liever vluchten dan vechten.
Liever ontkennen, dan beseffen
Niet het goede doen, maar het slechte

Het is jammer maar er wordt elkaar zo weinig gegund.
Niet niet beste voor elkaar wensen, maar wraak nemen omdat je het zelf niet zo kunt.
Mensen uit de weg ruimen, die worden gezien als een gevaar.
Want tsja, Mensen die zich geïntimideerd voelen, reageren nou eenmaal raar

Er is zo weinig oprechtheid, vriendelijkheid lijkt abnormaal
En ik weiger nog te luisteren,
Naar andermans negatieve kabaal.