Goede gaven
Als jij er eens niet meer zult zijn, herinner ik
me beslist jouw zo goede gaven
Veelal klein van stuk, waarmee je geregeld
komt opdraven.
Je beseft niet half hoezeer jij me dan verwent
Heb jij me ooit wel gróndig gekend?
Ik koester me graag in de warmte van elk
gebaar Voor jóu als vanzelfsprekend, je bent
eenvoudigweg altijd dáár.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-01-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Goede gaven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.