stompzinnig
uithuizig voel ik me niet thuis
gisteren was ik op de bus
niemand staat nog op
voor iemand
een bus vol voeten op andere banken
die kleuters waren verwende prinsen en prinsessen
en zo uitzonderlijk zo enig
nu zijn ze grofgebekt
en doen gewoon hun zin
en wee diegene die iets zegt
het grofste schelden
de wereld hoort ze toch toe
en met je voeten
de plaats van een ander nemen
dat is toch vanzelfsprekend
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘stompzinnig’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.