Spijt...
Misschien dat zij me ooit vergeeft, die teveel
nog in boosheid zit gevangen
Ik ontliep meer dan eens, zij kon me zo
onvoorstelbaar bangen met in mijn ogen
redeloos gedrag.
Éigen aandeel?, dat ik te laat dan zág
Ik was toch de oudere, had wijzer moeten
zijn Ik heb het niet gekund... bóven mijn
macht Zíet zij dit dan niet, ook ík vond het
immers niet fijn.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spijt...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.